Κάνοντας τις ίδιες διαδρομές με άλλη ματιά, αναζητούμε ίσως ένα άλλο τέρμα.
Η αφετηρία ίδια. Εθισμένοι στο να δίνουμε, νιώθουμε ευγνώμονες όταν παίρνουμε.
Εκθέτουμε λέξεις νιώθοντας ένταση και αγωνία, έναντι στην αποστείρωση των συναισθημάτων, προσπαθώντας να κρατηθούμε από αυτές, πιστεύοντας εκ νέου στη σημασία τους.